Heupoperatie

Vrijdag, 3 juni 2022 - 14.00 uur de operatie

De opname is op de eerste verdieping en Bé en Charlotte begeleiden mij. Ik ben niet nerveus voor de operatie maar zie meer op tegen de tijd thuis. Hoe gaan we dat doen? Afijn, dat is van latere zorg. Mijn operatie is uitgesteld van voor de middag naar na de middag. Fijn dat ik de wekker gezet heb rond half 6 om even iets te eten. Op zaal komt de fysio langs en hij brengt een rollator. Ik begrijp dat hij of zijn collega na de operatie bij me zal komen.

Charlotte deelt mijn kledingkast in. Als ik richting o.k. ga lopen Bé en Charlotte mee tot aan de lift. Op een speciale zaal word ik klaargemaakt voor de operatie. De ruggenprik gaat goed, ze vinden dat ik lekker relaxt ben. Ik vind het geen pijn doen. De bloeddruk is voor mijn doen hoog 140/90 zoiets. Normaal als je geopereerd wordt, zegt de aardige zuster.

Voorste of achterste benadering. Welke operatie is eenvoudiger?

Voorste benadering

• Bij een voorste benadering is de opening kleiner en daardoor heeft de chirurg minder zicht op het operatiegebied. Vanwege de kleine opening wordt vaak een prothese met een korte steel gebruikt. De lange termijnresultaten van deze protheses zijn nog niet voldoende bekend. 

Achterste benadering

• Bij de achterste benadering is de toegang tot het operatiegebied ruimer dan bij de voorste benadering. Daardoor heeft de chirurg beter zicht op het operatiegebied en kan overal goed bij. Je ligt tijdens de operatie op je zij. 
   

(THA) Totale heupoperatie Achterste benadering ongecementeerd

15.30 uur. En daar lig ik dan ineens op de operatietafel voor een totale heup operatie achter (THA) ongecementeerd rechts. Dr. Farla en de assistenten zijn allemaal aanwezig en voor ik het weet ben ik onder zeil. Ik word weer wakker op de uitslaapkamer waar ik een waterijsje krijg. Dit is dezelfde afdeling als waar je klaargemaakt wordt voor de operatie, maar dan aan de overkant. Tot zover gaat alles naar wens.

16.30 uur. Ik ben terug op zaal. Dr. Farla komt langs en vraagt of ik altijd zoveel bloed verlies. Ik ben namelijk meer dan 1 liter bloed verloren en veel vocht. Vandaar een extra infuus met zoutoplossing. Zowel mijn HB-gehalte alsook de bloeddruk 89/53 zijn erg laag. Ik weet niet meer precies hoe alles is gegaan is. Ik hoor nog wel dat er wordt gesproken over een mogelijke bloedtransfusie (de andere dag).

Inmiddels zijn Bé en Charlotte op bezoek gekomen. Ik heb zin in eten en gelukkig heeft Charlotte het een en ander meegenomen. Heel fijn dat ze 2 maanden in Nederland is, dat komt nu mooi uit. Later krijg ik dan toch nog een broodje en een cup a soup. Na het bezoekuur gaan vader en dochter naar huis.

De broeder komt af en toe langs bij mijn overbuurvrouwen. Ik ben nog aan het lezen en als ik wil gaan slapen zie ik dat er in het slangetje van het infuus een knik zit, dus ik druk op de rode knop. De broeder plakt vervolgens het slangetje op mijn hand. Maar ik ben er niet zo gerust op, vooral ook omdat het niet meer wordt gecontroleerd. Hierdoor een onrustige nacht.

Zaterdag, 4 juni 2022 - de dag na de operatie naar huis

Al heel vroeg wordt de bloeddruk gemeten. Het apparaat weigert de meting, dat voel ik al. Hij pompt nauwelijks op. De broeder probeert het nog eens en gelooft de uitslag niet. Toen de linker arm en ook hier heel laag 80/50. Nadat hij zegt dat hij moet overleggen, komt hij vervolgens nooit meer terug.

Na het ontbijt komen 2 zusters kijken hoe vol mijn blaas zit want ik heb nog steeds geen aandrang om naar de wc te gaan. De blaas zit vol en ze maken deze leeg met een catheter.

Rond 10.00 uur komen Marco en Charlotte op bezoek, maar eerst neemt de zuster me om 10.30 uur in de rolstoel mee naar radiologie voor een foto. Ze brengt me hierna terug tot aan de eettafel op zaal. De zuster vertelt dat ik eigenlijk wel naar huis mag. Ik vraag: wanneer dan? Nu zegt ze: om 12.00 uur. Ik weet niet wat ik hoor. Ik ben het er niet mee eens. Nog steeds geen fysio gezien en geen oefeningen gedaan. Ik wil ook eerst eten en daarna slapen na zo'n slechte nacht. Afgesproken wordt dat ik om 15.30 uur opgehaald kan worden. Op de valreep komt de fysio, die even met mij naar de gang loopt om vervolgens om te draaien naar de afdeling. Nog geen 50 passen gezet, geen trapje gelopen en ook niet geoefend hoe ik het bed uit moet stappen. Ik beleef deze uren een beetje in een roes en vind het allemaal maar vreemd en veel te snel gaan. Eerst zeggen dat ik misschien een bloedtransfusie moet hebben en steeds constateren dat de bloeddruk en het HB zo laag zijn. Waarom mij onnodig nerveus maken? Dat snap ik niet. En dan komt de apotheek. Samen de medicatie doornemen en ze zegt: maar goed dat we dit doen: de stickers zitten verkeerd. Niet erg secuur dus.

Om 15.30 uur komen Bé en Marco mij ophalen.

In de auto, hoe doe je dat?

• Zorg dat de passagiersstoel zo ver mogelijk naar achteren is geschoven; 
• Leg een kussen en een vuilnisemmerzak op de passagiersstoel;
  
• Vraag aan de chauffeur om het portier voor jou open te houden;
• Ga met je rug naar de passagiersstoel staan;
  
• Geef je krukken aan de chauffeur;
  
• Pak het portier vast en ga op het kussen op de passagiersstoel zitten;
• Draai een beetje en zet je benen 1 voor 1 in de auto
• Doe de veiligheidsriem om. Als dit pijnlijk is, vraag dan aan de chaueffeur dit te doen; 
• Vraag de chauffeur kalm aan te doen in de bochten.

Bij huis aangekomen word ik in de rolstoel naar de voordeur gereden. Ons huis staat als het ware op de dijk en kan normaal gesproken bereikt worden met een trappetje van 5 treden. Toch fijn dat ik weer thuis ben en blij dat ik kan gaan liggen. Wat een consternatie. Marco kookt later ons diner. Wat fijn dat hij er is.

Elektrisch hoog/laag ziekenhuisbed met papegaai in de woonkamer

Ik ben vooral blij met het elektrische hoog/laag ziekenhuisbed met standaard meegeleverde papegaai in de woonkamer. Daar kan ik rusten zoveel als ik zelf wil, een dutje doen en t.v. kijken. Zo blijf ik betrokken bij alles wat er zich in de woonkamer afspeelt.

De beste raadgeving die ik meekrijg

Veel rusten, een paar keer op een dag plat liggen.  Daar houd ik me strak aan. Ook na de oefeningen of na een eindje wandelen ga ik direct op bed om te rusten. Deze regel heb ik goed in mijn hoofd geprent. Dat zal me alleen maar ten goede komen. Ik houd me hier 6 weken goed aan. De boodschappen komen wel in huis hoor en ook het eten wordt gekookt. En anders maar brood eten. Ik verhonger vast niet. Ik kan dit iedereen adviseren.